Διάβαζα πριν λίγες μέρες σε ένα περιοδικό τη συνέντευξη ενός Έλληνα ηθοποιού &κομμωτή
(λατρεύω τις διπλές ιδιότητες στους ανθρώπους...)
ο οποίος σχετικά πρόσφατα μετακόμισε στις ΗΠΑ για δουλειά.
Στην ερώτηση λοιπόν αν έχει φτιάξει ήδη τον κύκλο του από φίλους & γνωστούς,
απάντησε ότι ''περισσότερο με ημικύκλιο μοιάζει...''
Χαμογέλασα.
Γιατί κάπως έτσι νιώθω κι εγώ...
Όσους ανθρώπους κι αν γνωρίσω, ο κύκλος δεν κλείνει ποτέ.
Φαντάζομαι πως η απουσία τις οικογένειας μου & των 2-3 κοντινών μου φίλων είναι η αιτία.
Και ξέρω ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν & όσους νέους ανθρώπους
κι αν προσθέσω στον "κύκλο" μου, θα παραμείνει για πάντα μισός...
Οι δυο του άκρες δεν θα ενωθούν ποτέ.
Γιατί οι πιο σημαντικοί για μένα άνθρωποι βρίσκονται μακριά...
KAI BEBAIA ΠΕΡΑΜΕΝΕΙ ΜΙΣΟΣ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΟΤΑΝ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΜΙΣΟΙ.ΤΟ ΕΧΩ ΝΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΥΤΟ...ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι :) Γεροί να μαστε και να βλεπόμαστε με όσους αγαπάμε όσο πιο συχνά γίνεται εύχομαι :)
Διαγραφήγιαυτό θα παίρνεις το αεροπλανακι..........και τσουπ θα βρίσκεσαι κοντά τους!!!!!!!!!!!!:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το αεροπλανάκι δυστυχώς κοστίζει λίιιγο ακριβά!!! χεχε!! Πάνω από 3 φορές το χρόνο μάλλον δύσκολο... :(
Διαγραφή