Ο ήλιος καίει "ελληνικά", η θάλασσα επιτέλους είναι γαλάζια, τα τζιτζίκια ξεσαλώνουν στο τραγούδι,
κι εγώ κουνάω με τέμπο το καλαμάκι του φραπέ μου, ξορκίζοντας σε κάθε του στροφή όλες τις δυσκολίες του χειμώνα.
Καμιά φορά νομίζω πως το καλοκαίρι είναι το δώρο του Θεού,
η επιβράβευση ότι τα καταφέραμε για άλλη μια χρονιά.
Κι αφού περάσαμε οικογενειακά πέντε όμορφες μέρες στα εξωτικά Σύβοτα,
ο δρόμος μας έφερε όπως πάντα στη λατρεμένη Χαλκιδική.
Ένα μέρος που αγαπώ πολύ, όχι μόνο γιατί εδώ πέρασα όλα τα καλοκαίρια μου από τότε που με θυμάμαι, αλλά γιατί πλέον αποτελεί τον μοναδικό προορισμό που μπορώ να ζω και πάλι παρέα με τις αδερφές μου & τα παιδιά μας.
 |
| Σύβοτα 2014 |
Ραντεβού και πάλι σε ένα μήνα αγαπημένες μου, με την επιστροφή στη βάση μας.
Σας φιλώ!!
