Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

Η ώρα της αλήθειας...

Στην Ολλανδία μπαίνουμε σε εορταστικό mood από αρχές Δεκεμβρίου, όταν δηλαδή περιμένουμε τον Σίντερκλας να έρθει με το καράβι του από την Ισπανία, και να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά.
Αφού περάσει η πρώτη εβδομάδα του μήνα και φύγει πάλι πίσω ο Σίντερκλας, ξεκινάει η προ-Χριστουγεννιάτικη περίοδος!
Όπως και όλα τα παιδάκια, έτσι και η Νικόλ - και από φέτος και η Στέλλα- συζητάνε συνέχεια για τα δώρα και τον Άγιο-Βασίλη. Και όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούσα να κρατήσω τη μαγεία στο φουλ, για να είναι οι αναμνήσεις τους όσο πιο έντονες γίνεται.

Όμως φέτος, το κλίμα κάπως άλλαξε στο σπίτι μας...
Λίγες μέρες αφότου έφυγε ο Σίντερκλας και την ώρα που η Νικόλ έπαιζε με το δώρο που της "είχε φέρει", σταμάτησε για λίγο, ήρθε δίπλα μου, με κοίταξε στα μάτια και με ρώτησε: "Μαμά, υπάρχει στα αλήθεια ο Σίντερκλας;"

Και είναι εκείνη η στιγμή, που όσο κι αν έχεις σκεφτεί τι θα απαντήσεις σε αυτήν την ερώτηση, ξαφνικά νιώθεις έναν μίνι πανικό και μένεις στήλη άλατος. Μπήκα στο δίλημμα να της απαντήσω διπλωματικά, σύμφωνα με όλα αυτά τα γλυκανάλατα άρθρα που κυκλοφορούν αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο... του στυλ "η μαγεία είναι μέσα μας" ή "αν πιστεύεις εσύ ότι υπάρχει, τότε ναι υπάρχει".

Είχα απέναντι μου όμως ένα 7-χρονο και ώριμο παιδί, που με κοιτούσε στα μάτια, και που ποτέ δεν υπάρχει στο μυαλό του ότι η μαμά θα του πει ψέματα.
Πήρα λοιπόν μια βαθιά ανάσα, την κοίταξα κι εγώ στα μάτια και χωρίς περιστροφές της απάντησα:
 "Όχι, δεν υπάρχει."
Φυσικά το παιδάκι μου το πήραν τα ζουμιά για λίγο, η απογοήτευση της είχε πλημμυρίσει όλο το δωμάτιο, και σε λίγο αφού συνήλθε ήρθε στην αγκαλιά μου και μου είπε "δηλαδή ούτε ο Άγιος Βασίλης υπάρχει, ούτε η νεράιδα των δοντιών, σωστά;"

"Σωστά" της απάντησα... "Τα δώρα και τα νομίσματα, τα βάζαμε εγώ και ο μπαμπάς. Όμως δε θέλω να λυπάσαι. Όλες αυτές οι γιορτές και τα έθιμα είναι πολύ όμορφα, και γεμίζουν τις καρδιές μας με αγάπη. Κι όταν γίνεις κι εσύ μαμά θα κάνεις το ίδιο για τα παιδιά σου και θα νιώθεις την καρδιά σου γεμάτη. Και παρόλο που θα ξέρεις πια για πάντα ότι όλα αυτά δεν υπάρχουν, θα τα "δημιουργείς" με τη φαντασία σου για να ομορφαίνεις το σπίτι σου... και τις σκέψεις σου..."

Κι επειδή έχω ένα πολύ γλυκό παιδί, αφού ηρέμησε μου είπε ψιθυριστά "πρέπει όμως να το κρατήσουμε μυστικό από τη Στέλλα που είναι ακόμα μικρή". Κι έτσι συμφωνήσαμε να τα καταστρώνουμε μαζί από εδώ και πέρα όλα αυτά για τη Στέλλα.

Αν με ρωτήσετε πως νιώθω που χάθηκε ένα κομμάτι της Χριστουγεννιάτικης μαγείας από το σπίτι μας, θα σας απαντήσω ότι θα προτιμούσα να διαρκέσει λίγο παραπάνω όλο αυτό το στόρυ... αλλά από την άλλη δεν μετανιώνω ούτε λεπτό που της απάντησα ειλικρινά.
Θέλω το κορίτσι μου να ξέρει πως της λέω πάντοτε την αλήθεια, τώρα και για πάντα...

Καλά Χριστούγεννα σε όλους! Και με το καλό να μπει ο νέος χρόνος και να μας φέρει μόνο καλά!

 Πηγή φωτογραφίας

 photo sig1.png

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018

ΤΑΙΝΙΑ - ΜΑΙΡΗ ΠΟΠΠΙΝΣ!


Εχθές ήταν η τελευταία μέρα σχολείου για τη Νικόλ, πριν τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές.
Κι έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι παρέα, μόνο οι δυο μας!
Μετά από σκέψη, καταλήξαμε στο να πάμε σινεμά.

Ήθελα ιδανικά να δούμε μια Χριστουγεννιάτικη παιδική ταινία, αλλά τελικά διαλέξαμε να δούμε τη Μαίρη Πόππινς- η επιστροφή. Μπορεί να μην είναι καθαρά γιορτινή, αλλά με τόσα χρώματα, τόση μουσική και τόσο μαγευτική ιστορία... ήταν η καλύτερη επιλογή τελικά!

Η κλασική Μαίρη Πόππινς είναι από τα αγαπημένα της βιβλία, και το έχουμε διαβάσει άπειρες φορές. Οπότε ήμουν σίγουρη ότι θα της άρεσε. Αυτό που δεν περίμενα ήταν να ενθουσιαστώ τόσο εγώ η ίδια!!

Η ταινία είναι απλά υπέροχη!!! 

Ο μικρός Μάικλ έχει πια μεγαλώσει και έχει τα δικά του παιδιά. Και είναι η ώρα να γνωρίσουν κι εκείνα την απίστευτη Μαίρη Πόππινς και να περιπλανηθούν μαζί της σε ένα μοναδικό και μαγικό κόσμο, γεμάτο χρώματα, φαντασία και μουσική.
Και παρόλο που η ταινία διαρκεί περίπου 2,5 ώρες και φοβόμουν μήπως βαρεθεί το κορίτσι μου, τελικά η ώρα πέρασε νεράκι και δεν θέλαμε να τελειώσει...

Αν σκοπεύετε τώρα στις γιορτές να δείτε κάποια ταινία μαζί με τα μικρά σας, σας συμβουλεύω να είναι η πρώτη σας επιλογή!!
Φιλάκια και Καλά μαγικά Χριστούγεννα σε όλους! Υγεία & αγάπη!!! 💖


*ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2018

Το μαγικό μου φίλτρο

Σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας μια συνταγή που μου έδωσε μια Ισπανίδα φίλη μου, η οποία ασχολείται πολύ με τα βότανα και την υγιεινή διατροφή.
Δεν ξέρω αν θα πρέπει να το ονομάσω σιρόπι, ή κάπως αλλιώς... πάντως στο σπίτι μας το λέμε
"το μαγικό σιρόπι".
Και είναι το σιρόπι που τους βάζω στο τσάι μόλις αντιλαμβάνομαι ότι πάνε να αρρωστήσουν.
Και πιστέψτε με... ΚΑΝΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ!!! Εγώ πάλι προσθέτω ένα κουταλάκι κάθε μέρα στο τσάι μου.
Και δίνει μια υπέροχη γλυκιά γεύση στο τσάι μου, αλλά δίνει κι ένα boost στον οργανισμό μου!

Τα υλικά που θα χρειαστείτε είναι τα ακόλουθα:

 Βιολογικό μέλι
 Βιολογικός τριμμένος κουρκουμάς
 Βιολογικό λεμόνι (καλά πλυμένο)
 Βιολογικό τζίντζερ
 Αποστειρωμένο γυάλινο βάζο

Οδηγίες:
Αποστειρώνετε ένα γυάλινο βάζο.
Στη συνέχεια κόβετε το τζίντζερ σε μικρά κομμάτια και το λεμόνι σε λεπτές φέτες.
Προσθέτετε στο βάζο εναλλάξ, φέτες λεμόνι, τζίντζερ, σκόνη κουρκουμά.
Αφού τελειώσετε με τα υλικά σας, τα περιχύνετε με μέλι μέχρι να καλυφθούν.
Κλείνετε ερμητικά το βάζο και το βάζετε στο ψυγείο.
Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο αναμιγνύονται τα υλικά και γίνεται όλο και πιο υγρό.
Και περισσότερο δραστικό!!! Η φίλη μου μάλιστα μου είπε ότι εκείνη περιμένει τουλάχιστον ένα μήνα πριν το χρησιμοποιήσει. Έχει εδώ και δύο χρόνια που δεν λείπει ποτέ από το ψυγείο μας!
Και μια που εχθές έφτιαξα την καινούργια δόση, είπα να βγάλω φωτογραφίες και να σας το δείξω.


Ελπίζω να βοηθήσει πολλές από εσάς και τα μικρά σας ζουζούνια τώρα που πλησιάζει ο χειμώνας 💪😘💗

 photo sig1.png

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2018

Επιτραπέζιο Παιχνίδι



Τα επιτραπέζια παιχνίδια τα λάτρευα πάντα!
Και ποτέ δεν σταμάτησα να παίζω...
Ακόμα και σαν φοιτήτρια, αλλά και αργότερα μια που πλέον υπάρχουν επιτραπέζια για όλες τις ηλικίες και όλα τα γούστα.

Το συγκεκριμένο παιχνίδι το έφερε δώρο στην Νικόλ η αδερφή μου τα περασμένα Χριστούγεννα και ενθουσιαστήκαμε οικογενειακώς!

Βασισμένο στη λογική του sudoku, μαθαίνει στα παιδιά να φτάνουν στο αποτέλεσμα μέσω της ατόπου απαγωγής. Φοβερό ακόνισμα μυαλού δηλαδή!
Περιλαμβάνει 30 κάρτες και 9 πούλια. Κάθε κάρτα είναι ένα αυτοτελές παιχνίδι, οπότε ένα παιδί μπορεί να παίξει από 3 λεπτά έως και 1 ώρα+.
Και το καλύτερο σας το άφησα για το τέλος... είναι επιτραπέζιο παιχνίδι για έναν!! Επομένως το καμάρι σας θα απασχοληθεί μόνο του! ... και πιστέψτε με θα το απολαύσει 😅 👍

Designed by Philip Giordano.
www.djeco.com
 photo sig1.png

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2018

Φθινοπωρινό Giveaway!

A year of weekly journaling inspiration

Μόλις είδα αυτό το βιβλίο το ερωτεύτηκα αμέσως!
Κι έτσι αγόρασα δύο αντίτυπα, ένα για εμένα & ένα για μια τυχερή από εσάς!
Πρόκειται για ένα προσωπικό project. Ολόδικο μας!😍

  • 52 λίστες, καθεμία για κάθε εβδομάδα του χρόνου...
  • 52 δικές σας λίστες, για πράγματα που ονειρεύεστε, για τα ταξίδια που θέλετε να κάνετε, για τα τραγούδια που σας φτιάχνουν τη διάθεση, για όσα είστε περήφανες που ζήσατε στο παρελθόν και σας έκαναν πιο δυνατές.
  • 52 λίστες, κάτι σαν προσωπικό ημερολόγιο, γιατί όταν είσαι μαμά ξεχνιέσαι με τόσα που πρέπει να γίνουν, και καμιά φορά ξεχνάμε και τον εαυτό μας... Τα θέλω μας & τα όνειρά μας!
Ας έρθουμε και πάλι λίγο πιο κοντά στον εαυτό μας :)


Για να πάρετε μέρος θα πρέπει:
1) Να κάνετε like 👍 στη σελίδα μου στο facebook.
2) Να κάνετε like 👍 στο post του διαγωνισμού.
3) Να αφήσετε ένα σχόλιο κάτω από το post του διαγωνισμού.

Καλή επιτυχία! 💝

 photo sig1.png

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2018

Μαζεύοντας μήλα!

...ή στα ολλανδικά appels plukken!

Μόλις φθινοπωριάζει, αρχίζει εδώ στην Ολλανδία η συγκομιδή των μήλων.
Η Ολλανδία έχει άπειρες ποσότητες μήλων, και μάλιστα πολλές διαφορετικές ποικιλίες.
Το κλίμα άλλωστε ευνοεί την καλλιέργειά τους.
Μια ακόμα όμορφη δραστηριότητα που έχουν δημιουργήσει για τα παιδιά, έχει λοιπόν να κάνει με το μάζεμα των μήλων.


 Από μέσα Σεπτέμβρη και για τους επόμενους δύο μήνες περίπου, τα Σαββατοκύριακα είναι ανοιχτά για το κοινό. Έτσι μπορείς να πάρεις το ωραίο σου καλαθάκι και να πας να μαζέψεις με τα παιδιά σου μήλα, κατευθείαν από τα δέντρα.
Στο τέλος πηγαίνεις και στα ζυγίζουν και πληρώνεις το ανάλογο ποσό (πάντα χαμηλότερο από της πραγματικής αγοράς). Έτσι κι εμείς περάσαμε μια όμορφη Κυριακή μέσα στη φύση, μαζεύοντας μήλα, τα οποία λατρεύει κυριολεκτικά η Νικόλ (και η Στέλλα ούτε να τα δει!).

Από τον ενθουσιασμό βέβαια, υπερβάλαμε λιγάκι στην ποσότητα, κι έτσι γυρίσαμε σπίτι φορτωμένοι μήλα.
Φάγαμε αρκετά, αλλά και πάλι το καλάθι της κουζίνας ήταν φουλ. Έτσι αποφασίσαμε με τη Νικόλ να φτιάξουμε μια λαχταριστή μηλόπιτα.
Βάλαμε ποδιές και ξεκινήσαμε! Το αποτέλεσμα ήταν πολύ νόστιμο & απολαυστικό! Και του χρόνου :) 😄💋



 photo sig1.png

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2018

Χειροποίητα φορεματάκια!

Το blog μου ανανεώθηκε και όπως θα δείτε προστέθηκε μια ακόμα κατηγορία με τίτλο PROPOSALS. 
Σε αυτήν εδώ θα σας παρουσιάζω ιδέες από πράγματα χρήσιμα & όμορφα!
Και φυσικά δεν θα μπορούσα να μην ξεκινήσω με τα υπέροχα φορέματα που φτιάχνει 
τα τελευταία χρόνια η καλύτερή μου φίλη! Έτσι για γούρι...


Φόρεμα Μπαλόνια (Λευκό)

Ένα από τα αγαπημένα μου σχέδια είναι το λευκό φόρεμα με τα μπαλόνια!
Απίστευτα ρομαντικό και σικάτο!
Είναι φτιαγμένο από βαμβακερό ύφασμα, πλήρως φοδραρισμένο και κλείνει με φερμουάρ στην πλατούλα.
Τα μπαλόνια είναι από μαλακή τσόχα εισαγωγής στα αγαπημένα παστέλ χρώματα που δένουν υπέροχα με δύο τσόχινα ροζ φιογκάκια.

    Δεν είναι μούρλια;!; 💕
www.marvie.gr


 photo sig1.png

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018

Βιβλίο - "Ο λύκος που έπεσε από το βιβλίο του"


Οι λύκοι στα παραμύθια μας αρέσουν πολύ!
Ειδικά όταν είναι γλυκούληδες, όπως αυτός εδώ :)

Σε ένα παιδικό δωμάτιο, ένα βιβλίο πέφτει κάτω από τη βιβλιοθήκη και ο ήρωας του, ο λύκος, γλιστράει κατά λάθος έξω από αυτό. Και κάπου εκεί αρχίζουν οι περιπέτειες του...

Είναι ένα διαφορετικό βιβλίο και αν κρίνω από τα δικά μου κορίτσια απευθύνεται σε μεγάλο εύρος ηλικιών, αφού αρέσει τόσο στη Νικόλ που είναι 7 χρονών, όσο και στη Στέλλα που είναι 2.
Εγώ πάντως τους το διαβάζω κάθε φορά με μεγάλη όρεξη!

Εκδόσεις: Μεταίχμιο (2017)
Σελίδες: 32
Thierry Robberech
Μάρω Ταυρή
Gregoire Mabire

*Πηγή φωτογραφίας
 photo sig1.png

Κυριακή 10 Ιουνίου 2018

Clean up challenge!

Έχω να γράψω 3 μήνες και 2 μέρες ακριβώς στο blog μου!
Μέσα σε αυτό το διάστημα έχω "γράψει" στο μυαλό μου ένα σωρό αναρτήσεις, από τις οποίες καμία δεν είδε το φως της δημοσιότητας. 😋
Είναι που το Στελλάκι μας βγήκε σούπερ σκανταλιάρικο, και μέσα στη μέρα δεν προλαβαίνω κυριολεκτικά να ξυθώ...
Σήμερα όμως έκανα κάτι, το οποίο έχω ξεκινήσει να κάνω εδώ και λίγους μήνες, και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας, γιατί το θεωρώ πολύ αναζωογονητικό.

Ένας Ισπανός φίλος μου, λοιπόν, τον οποίο είχα την τύχη να γνωρίσω πριν καμιά 20-αρια χρόνια, όταν έκανα εράσμους με το πανεπιστήμιο στη Μαδρίτη, παρόλο που σπούδασε οικονομικά όπως κι εγώ, στην πορεία άλλαξε κατεύθυνση και είναι πλέον γκουρού ευζωίας.
Πριν μισό χρόνο περίπου είχε κάνει challenge μέσα από τη σελίδα του, σε όσους τον ακολουθούν να "καθαρίσουν" τον χώρο τους, πετώντας (ή δίνοντας) 100 αντικείμενα από τα πράγματά τους.

Η σκέψη υπήρχε ήδη στο μυαλό μου, από τη στιγμή που είχα διαβάσει κι ένα αντίστοιχο πολύ γνωστό βιβλίο, το "The life-changing magic of tidying up". Ιδιαίτερο βιβλίο, και παρόλο που πρέπει να παραδεχτώ ότι επαναλαμβάνει συχνά τα ίδια στις σελίδες του, το αποτέλεσμα είναι θεαματικό. Μόλις το τελειώσεις είσαι πια σίγουρος ότι για να νιώθεις εσωτερική ηρεμία θα πρέπει ο χώρος σου να είναι τακτοποιημένος, απλός και με λίγα πράγματα.

Έτσι ξεκίνησα το εν λόγω challenge, με μια μαύρη σακούλα σκουπιδιών ανα χείρας.
Γυρνούσα από δωμάτιο σε δωμάτιο πετούσα και μετρούσα.
Και μπορεί το νούμερο 100, να σας τρομάζει λιγουλάκι, όμως σκεφτείτε ότι μπορεί να είναι το οτιδήποτε. Από ένα παλιό περιοδικό, ή μια παλιά ζωγραφιά, μέχρι μια μπλούζα που δεν έχετε φορέσει από την τρίτη λυκείου. Μάζεψα λοιπόν 100 πράγματα (το ομολογώ στα τελευταία 20 δυσκολεύτηκα), κάποια τα πέταξα, κάποια τα χάρισα. Από τότε το κάνω συχνά πυκνά. Και μπορεί να μην φτάνω κάθε φορά τα 100 αντικείμενα, αλλά σημασία έχει να αδειάζεις τον χώρο σου. Να τον κρατάς λιτό. Να μην δένεσαι με αντικείμενα. Δεν έχει κανένα νόημα.
Και μετά νιώθεις μια αναζωογόνηση. Σαν να έχεις αδυνατίσει ένα πράγμα.

Αυτά για σήμερα. Εύχομαι αυτή μου η ανάρτηση να επηρεάσει κάποιους από εσάς και να μπείτε στον πειρασμό να "καθαρίσετε" λίγο παραπάνω το σπίτι σας. Αν το κάνετε, θα χαρώ να μάθω πως νιώσατε μετά. Να ξέρετε πάντως ότι είναι εθιστικό. Κι αυτό είναι καλό!

Καλό βράδυ 😉😍
 photo sig1.png

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018

Οδηγός αγοράς παιδικών δώρων!

Πριν χρόνια, τον καιρό που δεν είχα ακόμα παιδιά, ήμουν ήδη θεία και φίλη πολλών μαμάδων.
Έτσι αγόρασα πολλά δώρα, σε γενέθλια, Χριστούγεννα κτλ. Άκυρα δώρα! 😏
Καμιά φορά, όντας πλέον μαμά, σκέφτομαι μερικά από εκείνα τα δώρα που είχα -με αγάπη- επιλέξει και γελάω από μέσα μου. Ήταν ναι μεν αγορασμένα με αγάπη, αλλά αγάπη για τα παιδιά, όχι για τη μαμά...
Όταν γίνεσαι πια μανούλα, κι αρχίζουν να καταφτάνουν στο σπίτι δώρα για τα βλαστάρια σου, συνειδητοποιείς, πως όσο περνάει ο καιρός, τα διαχωρίζεις στο μυαλό σου σε δυο κατηγορίες.
Τα αγαπημένα σου & τα μισητά παιχνίδια.
Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να σας δώσω μερικά τιπς (κυρίως σε όσους δεν έχετε παιδιά) για το τι πρέπει να αποφύγετε.
Ξεκινάμε...
Σχετικά με τη βρεφική ηλικία, με όλα αυτά τα καταπληκτικά μουσικά παιχνίδια (πιανάκια, αρκουδάκια που μιλάνε, χελώνες που περπατάνε κοκ), το ΠΙΟ ΒΑΣΙΚΟ αγαπητοί φίλοι, είναι να υπάρχει το μαγικό κουμπί που γράφει επάνω του OFF.
Ναι, για κάποιο άγνωστο και απίστευτα σαδιστικό λόγο, έχουν κατασκευαστεί παιχνίδια που ΔΕΝ κλείνουν! Ποια μυστική συνωμοσία κρύβεται πίσω από αυτό, δεν το έχω ανακαλύψει ακόμα, αλλά αλήθεια... λυπηθείτε μας και έχετε το νου σας να τσεκάρετε για το μαγικό κουμπί πριν φτάσετε στο ταμείο. (Όσο γράφω το έχω εδώ απέναντί μου ένα εξ αυτών.... το βιβλίο με τα ζώα, που αφού το ανοίξεις... τελείωσε... ακόμα κι όταν το παρατήσει το Στελλάκι σε μια γωνία για ένα μισάωρο ακόμα ακούς το άλογο να χλιμιντρίζει και την αγελάδα να μουγκρίζει).
Περνάμε στο επόμενο βασικό στοιχείο... όταν μας φέρνετε παιχνίδια που θα χρειαστούν μπαταρίες, να φέρνετε παρακαλώ μαζί ΚΑΙ τις μπαταρίες. Αν περιμένετε να σκάσει μύτη ο ελέφαντας που πετάει πεταλούδες από την προβοσκίδα του, στις 7 το απόγευμα που ήρθατε για καφέ σπίτι μας, και πιστεύετε ότι πραγματικά θα τον πιούμε αυτόν τον καφέ χωρίς τις προαναφερθείσες μπαταρίες... γελιέστε αγαπητοί.... ή θα τρέξετε άμεσα στο κοντινότερο περίπτερο ή καφές γιοκ!
Επόμενο τιπ, την προσοχή σας παρακαλώ.. για όταν πια υπάρχει και δεύτερο παιδί στο σπίτι, και όταν αυτό είναι ακόμα μωρό.
Δεν αγοράζουμε κάτι για το μεγαλύτερο παιδί που να έχει πολύ μικρά κομμάτια. Γιατί όσες φορές και να πεις "Νικόλ, αυτό επειδή έχει πολύ μικρά κομμάτια, και είναι επικίνδυνο για τη Στέλλα, να το παίζεις μόνο στο δωμάτιο σου" ...πάντα κάπου στο σαλόνι θα ανακαλύψεις μερικά από αυτά τα επικίνδυνα κομματάκια. ΠΑΝΤΑ.
Επίσης, στην ίδια περίπτωση που το δεύτερο παιδάκι είναι ακόμα μωρό, όταν αγοράζουμε κάτι για το μεγαλύτερο παιδί, καλό θα ήταν να είναι κάτι με το οποίο μπορεί να παίξει μόνο του! 'Εχω περάσει προσωπικά καταπληκτικά απογεύματα, να κουνάω τη Στέλλα στον μάρσιπο και συγχρόνως να φτιάχνω αεροπλανάκι origami... επίσης, να έχω Στελλάκι στην αγκαλιά και με ένα χέρι να συναρμολογώ lego... μιλάμε για άλλο επίπεδο multi-tasking, έτσι;!
Τέλος, ότι περιλαμβάνει πλαστελίνες, γκλίτερ, άμμο... το μισούμε ήδη...
Α, ναι! Και κάτι ακόμα... Όχι άλλα λούτρινα αγαπητοί φίλοι... Δεν χωράμε πια στο σπίτι. Ευχαριστώ.

ΥΓ= Και μην ξεχνάτε ότι το πιο όμορφο δώρο, είναι πάντα ένα βιβλίο 😘
 photo sig1.png

Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018

Το δεύτερο μωρό...

Μέσα στις επόμενες εβδομάδες δύο από τις καλύτερες μου φίλες θα γίνουν μαμάδες.
Η μία για πρώτη φορά, και η άλλη για δεύτερη.
Και σκέφτομαι πόσο διαφορετικά συναισθήματα θα βιώσουν...
Για εμένα τουλάχιστον ήταν πολύ διαφορετικές οι δύο γέννες μου και τα συναισθήματα που μου έφερε η καθεμία.
Στο πρώτο μωρό όλα είναι τεράστια. Τα ζεις όλα στο 100%. Την ευτυχία, αλλά και τον φόβο.
Έρχεται εκείνη η στιγμή με τους πόνους, τον γιατρό από πάνω σου και τις μαίες να σου λένε "σπρώξε" κι εσύ σαν χαμένη, ανάμεσα από τις αναπνοές, να μετράς τα δευτερόλεπτα για τη στιγμή που περίμενες εδώ και 9 μήνες...
Και έρχεται επιτέλους η στιγμή, που βγαίνει από μέσα σου, και ελευθερώνεσαι, και ακουμπάνε το μωρό σου πάνω σου, και νιώθεις πως ο χρόνος σταμάτησε. Πως υπάρχετε μόνο εσείς οι δύο. Και νιώθεις την καρδιά σου να χτυπάει σαν τρελή, έτοιμη να σκάσει από ευτυχία.
Και οι επόμενες μέρες κυλάνε κάπως έτσι... Με εσάς τους δύο, μόνους, σε μια δική σας σφαίρα. 

Στο δεύτερο μωρό, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά.
Έρχεται πάλι εκείνη η στιγμή, που το μωράκι σου βγαίνει από μέσα σου, και το ακουμπάνε πάλι στην αγκαλιά σου. Κι εσύ το κοιτάς και από τη μία χαίρεσαι τόσο απέραντα πολύ. Και από την άλλη γεμίζεις τύψεις... ''Ποιό είναι αυτό το μωρό τώρα'', σκέφτεσαι. "Πού είναι το άλλο μου παιδάκι";
Νιώθεις σαν να προδίδεις το πρώτο σου παιδί. Που το άφησες μόνο σπίτι για να πας στο μαιευτήριο. Και παρόλο που ξέρεις βαθιά μέσα σου ότι του έχεις προσφέρει το μεγαλύτερο δώρο στον κόσμο, παρόλα αυτά νιώθεις περίεργα.
Εγώ προσωπικά το βίωσα πολύ έντονα όλο αυτό. Ήταν η πρώτη φορά που άφησα τη Νικόλ για 3 μέρες. Αγκάλιαζα τη Στέλλα και ένιωθα ότι ξαναέχω τη Νικόλ μωρό, αλλά δεν της έμοιαζε καθόλου κι έτσι ένιωθα ένα τρελό μπέρδεμα μέσα μου.
Μου πήρε μέρες να βρω μια ισορροπία. Ακόμα κι όταν γύρισα σπίτι. Θήλαζα τη Στέλλα κι έβλεπα τη Νικόλ να παίζει και να μου ζητάω να παίξω μαζί της και ήθελα να κοπώ στα δύο και να είμαι σε δύο μέρη ταυτόχρονα. Αλλά αυτό δυστυχώς δε γίνεται. Και περνάνε οι μέρες. Και όλη η οικογένεια προσπαθεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Και έρχεται σιγά σιγά η στιγμή που όλα και πάλι μοιάζουν φυσιολογικά. Που κάθεσαι, όπως τώρα, στον καναπέ με τον καφέ σου και βλέπεις τα παιδιά σου να παίζουν εδώ μπροστά σου στο χαλί. Και τα αγαπάς και τα δύο εξίσου. Και σκέφτεσαι πόσο τυχερή είσαι. Και πόσο τυχερά είναι κι εκείνα που έχουν το ένα το άλλο.
Αν μπορώ να βάλω σε μία πρόταση όλα τα παραπάνω, θα έλεγα ότι μέσα σε αυτήν την απίστευτη ευτυχία του να αποκτάς παιδιά, χάνεις λίγη από τη χαρά σου, στο πρώτο παιδί λόγω φόβου για το καινούργιο και στο δεύτερο λόγω τύψεων για το μεγάλο σου παιδί.
Όπως και να ΄χει, ξέρεις κάθε στιγμή, ότι δε θα άλλαζες ούτε δευτερόλεπτο από όλα αυτά!

 photo sig1.png
© mia mama sta xena. Made with love by The Dutch Lady Designs.