Φορητό γιο-γιό ταξιδιού!

Αν έπρεπε να δώσω το χρυσό μετάλλιο σε κάποιο μωρο-παιδικό προϊόν, που έχω χρησιμοποιήσει από τότε που έγινα μαμά, θα το έδινα χωρίς δεύτερη σκέψη σε αυτό! 🏆

Πρόκειται για το Potette Plus 2 σε 1 - Γιογιό ταξιδιού & μειωτήρας λεκάνης.

Μπορείς να το χρησιμοποιήσεις σαν μειωτήρα λεκάνης στο σπίτι, σε κάποια επίσκεψη, στο αεροπλάνο (...με έχει σώσει!), στο εστιατόριο, αλλά ΚΥΡΙΩΣ θα σας φανεί χρήσιμο σε εξωτερικούς χώρους και πραγματικά θα σας λύσει τα χέρια.
Εγώ το έχω χρησιμοποιήσει κυριολεκτικά παντού! Στην παραλία, στις βόλτες, μέχρι και μέσα στο αυτοκίνητο, σταματημένοι στην άκρη του δρόμου, μια φορά. 😅

Μπορείς να αγοράσεις και τις βιοδιασπώμενες σακούλες του και να τα κουβαλάς πάντα μαζί σου, μέσα στην τσάντα του μωρού.

Εγώ εδώ, μια που η Στελλίτσα ξεκινάει σιγά-σιγά τη διαδικασία του potty training, το έβγαλα από την αποθήκη και το βάζω ξανά στην check list της τσάντας της. Είμαι σίγουρη ότι θα με βγάλει πολλές φορές πάλι από τη δύσκολη θέση, όταν θα ακούω εκείνο το μαγευτικό "Μαμάαα, τσίσα"... 😅😅


www.potette.com

Σε βοηθάει ο άντρας σου στο σπίτι;

Μαμαδίστικες στιχομυθίες... 🍼🍼


Φίλη: Αλήθεια, σε βοηθάει ο άντρας σου με τα παιδιά;

Εγώ: Ο Δαμιανός;! Βασικά είναι ο μπαμπάς τους.

Φίλη: Το ξέρω ρε, αν σε βοηθάει στο σπίτι ρωτάω...

Εγώ: Κοίτα, θα με βοηθούσε αν δεν ήταν δικά του τα παιδιά και δεν ήταν δικό του το σπίτι. Αλλά επειδή είναι και τα παιδιά δικά του και το σπίτι, η λέξη "βοηθάω" είναι απλά άκυρη! Η σωστή λέξη είναι αναλαμβάνω τις υποχρεώσεις μου. Αν είχα αποκτήσει τα παιδιά με κάποιον άλλον, τότε ναι θα έλεγα "με βοηθάει, να μεγαλώσω τα παιδιά μου".

Τι θα πει βοηθάω; 😏

Γράφει κάπου ότι το μεγάλωμα είναι δουλειά της γυναίκας και έγκειται στη διακριτική ευχέρεια του άντρα αν θα πάρει μέρος στη διαδικασία ή όχι;!

Όχι ντάρλινγκ! Ίσως να μην πάει 50%-50% η αναλογία των ευθυνών, αλλά ίσως ένα 40%-60% ή 30%-70%. Αυτό εξαρτάται από τις συνθήκες! Από τις δουλειές του καθενός και τα επαγγελματικά τους ωράρια & από την εξωτερική βοήθεια που ίσως υπάρχει.
Αλλά ως εκεί...
Άντε μην κάψω κανένα σουτιέν μεσημεριάτικα, σαν τις φεμινίστριες του '68.. 🙎

#not

ΒΙΒΛΙΟ - Ο Κύριος Ευτύχης & η Κυρία Δυστυχία

💜 Ακόμα ένα από τα αγαπημένα μας βιβλία 💜

Για να μάθουν τα παιδιά μας, ότι η ευτυχία είναι επιλογή!

Τι συμβαίνει σε αυτό το βιβλίο;...

''Ένα πρωινό η κυρία Δυστυχία αποκτά έναν ασυνήθιστο γείτονα. Ο κύριος Ευτύχης χαιρετά το πρωί τον ήλιο, το βράδυ το φεγγάρι και τα αστέρια. Επιπλώνει με χαρά το σπίτι του και σκορπίζει ακούραστα σπόρους στον κήπο. Πολύ γρήγορα φυτρώνουν τα ωραιότερα λουλούδια πάνω από το φράχτη του. Όλα αυτά όμως δεν αρέσουν καθόλου στην κυρία Δυστυχία, που αποφασίζει: «Ο κύριος Ευτύχης πρέπει να φύγει!» Θα τα καταφέρει να τον διώξει; Ένα δροσερό αλληγορικό παραμύθι. Μια συνταγή Ευτυχίας που όλοι την ψάχνουμε στα άπιαστα όνειρά μας ενώ βρίσκεται καθημερινά μπροστά μας... Τελικά μήπως η Ευτυχία είναι μεταδοτική;''

Εκδόσεις ΔΙΑΠΛΑΣΗ

Συγγραφέας: Άντονι Σνάιντερ

Μετάφραση: Μαρία Σούμπερτ

Εικονογράφος: Σουζάνε Στράσερ

Σελίδες: 40

www.diaplasibooks.gr

Μέθοδος κατά του σχολικού εκφοβισμού

Σήμερα 6 Μαρτίου, είναι η παγκόσμια μέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού.

Ήθελα, λοιπόν, να μοιραστώ μαζί σας τη μέθοδο που χρησιμοποιούν πολλά ολλανδικά σχολεία, καθώς και το δημοτικό στο οποίο πηγαίνει η Νικόλ, για να μάθουν τα παιδιά να σέβονται το ένα το άλλο.

Λέγεται "Kanjer Training", και είναι μια μέθοδος που εκπαιδεύει δασκάλους, γονείς & παιδιά.
Ξεκίνησε το 1996 από έναν Oλλανδό ψυχολόγο, στην πόλη Αλμέιρε, και ο σκοπός της είναι να βελτιώσει την ατμόσφαιρα στην τάξη.
Αφορά τόσο τα παιδιά που τα κοροϊδεύουν, όσο κι εκείνα που κοροϊδεύουν τα υπόλοιπα.
Ο δάσκαλος ή η δασκάλα, μέσα από αυτή τη μέθοδο μαθαίνουν στα παιδιά να σκέφτονται και να αντιμετωπίζουν θετικά τους γύρω τους.

Η βασική αρχή είναι η εμπιστοσύνη, που θεωρείται η βάση για την ηρεμία και το ευχάριστο κλίμα στην τάξη.

Επιγραμματικά, τα αντικείμενα με τα οποία ασχολείται είναι:
Ενασχόληση με συναισθήματα, δίνω και δέχομαι κοπλιμέντα, μαθαίνω να θέτω όρια, ακούω και μιλάω, εμπιστοσύνη και συνεργασία, διατήρηση φιλίας, πώς να ασκώ κριτική και πως να τη δέχομαι, αυτοεκτίμηση.
Τα παιδιά, λοιπόν, εκπαιδεύονται από τους δασκάλους να σέβονται και να προστατεύουν τους άλλους, αλλά ΚΑΙ τον εαυτό τους.

Οι δάσκαλοι για να αποκτήσουν το Α' δίπλωμα, περνούν τη βασική εκπαίδευση η οποία διαρκεί 3 ημέρες, και ισχύει για 2 χρόνια. Στη συνέχεια εκπαιδεύονται ξανά και παίρνουν το Β' δίπλωμα το οποίο και πάλι ισχύει για τα επόμενα 2 χρόνια. Τέλος ξανα-εκπαιδεύονται για να λάβουν την οριστική άδεια.

Νήπια & Προνήπια

Εμπιστευόμαστε & Βοηθάμε ο ένας τον άλλον.
Κανείς δεν το παίζει αρχηγός.
Κανείς δεν κοροϊδεύει.
Κανείς δε μένει λυπημένος.

Στη μέθοδο αυτή υπάρχουν 4 τύποι παιδιών.
ΚΟΥΝΕΛΙ: Ήσυχος & φοβισμένος. Οι άλλοι τα καταφέρνουν σε όλα καλύτερα, νιώθει κατώτερος και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του.
ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ: Νιώθει αρχηγός. Δε σέβεται και αποζητά τις διαμάχες.
ΠΙΘΗΚΟΣ: Ταραξίας & οπαδός. Βρίσκεται πίσω από τον παπαγάλο και κοροϊδεύει τους άλλους.
ΤΙΓΡΗΣ: Σκέφτεται θετικά για τους άλλους. Προσπαθεί να λύνει τα προβλήματα που δημιουργούνται & εκφράζει τις σκέψεις του.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ένα παράδειγμα που μας έδωσε η δασκάλα όταν μας εξηγούσε πως χρησιμοποιείται αυτή η μέθοδος στην πράξη.
Η δασκάλα λοιπόν, δεν θα πει ποτέ απευθυνόμενη σε ένα παιδί "Είσαι παπαγάλος".
Θα πρέπει να πει "Συμπεριφέρεσαι σαν παπαγάλος. Κι αυτό δεν είναι όμορφο". Αυτές οι λεπτομέρειες είναι σημαντικές, καθώς σκοπός είναι να βελτιωθεί η συμπεριφορά κάποιου, και όχι να τον απορρίψουμε.
Ούτως ή άλλως, οι Ολλανδοί αποφεύγουν γενικά τις "ταμπέλες".

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ - ΔΗΜΟΤΙΚΟ

Ανά τάξη & ηλικία οι χαρακτήρες αλλάζουν.

Η συγκεκριμένη μέθοδος έχει επεκταθεί και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και πλέον τα σχολεία που την έχουν υιοθετήσει σε όλη την Ολλανδία, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, είναι 1.884 σε αριθμό.


Σας δείχνω και τη φωτογραφία με το δικό μου Kanjer-άκι, όταν πήρε το πρώτο του πτυχίο τελειώνοντας τα νήπια.
Είπε πρώτα τον όρκο της βεβαίως-βεβαίως 😊 "Φέρομαι σαν ένας kanjer, γιατί είμαι ένας kanjer." (kanjer = 'παλικαράκι').

www.kanjertraining.nl

Η ΣΤΕΛΛΑ ΠΑΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ!

Κάθε μαμά, όταν το παιδί της ξεκινάει παιδικό σταθμό ή σχολείο, νιώθει πως ένα μεγάλο κεφάλαιο κλείνει, κι ένα καινούργιο ανοίγεται μπροστά της.

Ειδικά για μια stay at home mom, -όπως είμαι εγώ- η μέρα αυτή είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ σημασίας!
Είναι το φως στο τούνελ που έβλεπες τόσο καιρό να πλησιάζει...

Την Παρασκευή, λοιπόν, που μας πέρασε η Στελλίτσα μας, που είναι πλέον 2,5 χρονών ξεκίνησε το pre-school.

Η πρώτη μέρα (την οποία περάσαμε παρέα εκεί) στέφθηκε με επιτυχία, και γύρισε ενθουσιασμένη στο σπίτι να πει όλα της τα νέα στη Νικόλ και στον μπαμπά της.

Κρατάω όμως μικρό καλάθι για την εβδομάδα που έρχεται και θα μείνει μόνη της εκεί (...μην πω τον μήνα και νταουνιάσω!)

Δεν είναι μόνο ο αποχωρισμός από εμένα, αλλά και η δυσκολία της γλώσσας.

Όσο για εμένα, αν και περίμενα τόσο καιρό αυτή τη μέρα, για να αρχίσω να έχω και πάλι χρόνο για εμένα και τα σχέδιά μου, έχω λιγάκι αγχωθεί.

Μου φαίνεται τόσο μικρή και εύθραυστη για να την αφήσω κάπου μόνη της.

Το συναίσθημα είναι ακριβώς το ίδιο, όπως πριν 5 χρόνια που άφηνα τη Νικόλ μου στο ίδιο σχολείο. Και προσπαθώ να καθησυχάσω τον εαυτό μου, λέγοντάς μου πως όπως συνήθισα τότε, θα συνηθίσω και τώρα.

Για να δούμε...