Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Περί θηλασμού - part 2

Έχω ξαναγράψει παλιότερα για τον θηλασμό, αλλά να που ξαναγράφω.
Και το νόημα θα είναι πάλι το ίδιο.
Μην κρίνετε τις υπόλοιπες μαμάδες! Και μην τις πιέζετε.
Όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες, γιατί και όλα τα μωρά δεν είναι ίδια. Ούτε οι εκάστοτε συνθήκες.

Εγώ, λοιπόν, είμαι υπέρ του θηλασμού. Εφόσον η φύση μας προορίζει να ταίζουμε τα μικρά μας, άρα και με την κοινή λογική να το δεις, το μητρικό γάλα είναι η καλύτερη επιλογή για αυτά.
Για ένα μωρό, λοιπόν, το γάλα της μαμάς του είναι σημαντικό. Αλλά ακόμα πιο σημαντικό για εκείνο είναι να είναι καλά η μαμά του. Με ότι αυτό συνεπάγεται.

Πριν πέντε χρόνια που είχα τη Νικόλ μωράκι κατάφερα και την θήλασα αποκλειστικά για 7 μήνες.
Και ήμουν πολύ χαρούμενη για αυτό. Με τη νέα μπεμπούλα όμως τα πράγματα ήρθαν διαφορετικά.
Κατάφερα να τη θηλάσω μόνο 40 μέρες και απο κει και πέρα στη διατροφή της μπήκε και η φόρμουλα. Το μωρό μας ανήκει στην κατηγορία "snack babies" όπως μου είπε και η σύμβουλος θηλασμού που ήρθε να με βοηθήσει. Τρώνε πέντε-δέκα λεπτάκια από το στήθος και τα παίρνει ο ύπνος. Και στη συνέχεια ξυπνάνε σε μισή με μία ώρα να ξαναφάνε. Το αποτέλεσμα ήταν εγώ να περνάω όλη τη μέρα θηλάζοντας και αλλάζοντας πάνες. Η Νικόλ ήταν πλήρως παραγκωνισμένη, φαγητό δεν υπήρχε σχεδόν ποτέ στο σπίτι, η στοίβα με τα άπλυτα ως το ταβάνι...
Κι εγώ πτώμα από την κούραση και γεμάτη άγχος και τύψεις.
Μέχρι που αποφάσισα ότι όλο αυτό δεν λειτουργεί. Κι έτσι μετά από κουβέντα με τη σύμβουλο θηλσμού καταλήξαμε ότι για να λειτουργεί όλη η οικογένεια ήρεμα και σωστά θα πρέπει να συμπληρώνω τα γεύματα του μωρού με ξένο γάλα.
Από τότε όλα έγιναν πιο εύκολα. Κι άρχισα κι εγώ να απολαμβάνω το μωρό μου. Γιατί πριν με τόση πίεση, και συναισθηματική και χρονική, απλά προσπαθούσα να ''βγάλω'' τη μέρα.

Είμαι σούπερ οκ με την απόφασή μου, οπότε δεν με πτοεί κανείς.
Αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί πάρα πολύς κόσμος νομίζει ότι το θέμα τον αφορά...
Με έχουν ρωτήσει άπειρες φορές αν θηλάζω και γιατί σταμάτησα.
Ειδικά τις προάλλες με ρώτησε μια μαμά συμμαθητή της Νικόλ την ώρα που περιμέναμε τα παιδιά να σχολάσουν. Άσχετο εντελώς! Όταν της είπα ότι κυρίως τρώει φόρμουλα, με κοίταξε λυπημένη και με ρώτησε "But why??"
Ήθελα να της απαντήσω "because the cat has one ear, and you ate the other one", αλλά φαντάστηκα ότι ίσως χαθούμε στη μετάφραση κι έτσι απλά σταμάτησα τη συζήτηση.

Λοιπόν, για να μην το κουράζω και να μην σας κουράζω.
Ο θηλασμός είναι υπέροχος για όσο λειτουργεί καλά και για τη μαμά και για το μωρό.
Και για την υπόλοιπη οικογένεια.
Αλλά μην τρελαινόμαστε κιόλας.
Αφήστε τον κόσμο ελεύθερο να επιλέγει και κοιτάτε τον εαυτό σας και την οικογένειά σας.
Σας αγαπώ. Φιλάκιααααα!

* Πηγή φωτογραφίας
 photo sig1.png

2 σχόλια

  1. Καλά έκανες. Τώρα το τι λένε οι άλλοι, μη σκας. Πάντα κάποιος θα λέει κάτι και θα τα ξέρει όλα. Καλά να περνάτε, να σου ζήσει η μπέμπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

© mia mama sta xena. Made with love by The Dutch Lady Designs.