Μια Ελλάδα αλλιώς...

Διαβάζω κάθε μέρα στο ίντερνετ ελληνικές εφημερίδες & ψιλοστεναχωριέμαι...
Για το πως αλλάζει η χώρα μας, η διάθεση των ανθρώπων, οι δυνατότητες τους.
Για τα χαμόγελα που σβήνουν και την ανασφάλεια που ξέρω και από τους δικούς μου ανθρώπους ότι μεγαλώνει.

Ζω εδώ και 2 χρόνια στην Ολλανδία και από την πρώτη στιγμή -όπως είναι και λογικό- έκανα συγκρίσεις...
Έχανε πάντα η Ελλαδίτσα μου. Εκτός από τον ήλιο & τη θάλασσα.
Δεν ξέρω τι φταίει. Μάλλον όλοι μας. Άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο.
Φταίμε όταν κοιτάμε μόνο την πάρτη μας και το πως θα τη βολέψουμε εμείς κι όχι το σύνολο.
Φταίμε όταν γίνεται ένας αντικαπνιστικός νόμος και κοιτάμε πως θα καπνίσουμε μέσα ενώ απαγορεύεται,
ενώ εδώ βγήκε ο νόμος και αυτό ήταν. Εφαρμόστηκε. Νόμος.

Όμως θεωρώ ότι το πρόβλημα αρχίζει από ψηλά... και κατεβαίνει.

Γιατί κι ένας Ολλανδός θα πρέπει στο τέλος του χρόνου να πληρώσει τους φόρους του (και είναι υψηλοί!)
αλλά ξέρει ότι θα πάρει τα χρήματά του πίσω σε είδος.
Σε σούπερ νοσοκομεία, καλά & δωρεάν σχολεία, δρόμους χωρίς λακκούβες, ασφάλεια κτλ κτλ
Στην Ελλάδα δεν παίρνεις τίποτα πίσω. Πληρώνεις τους φόρους σου και μετά πρέπει να πληρώσεις και τα ιδιωτικά σχολεία & τον ιδιωτικό παιδίατρο & να κάνεις και 2-3 σέρβις παραπάνω στο αυτοκίνητο λόγω των δρόμων που περισσότερο σε camel trophy παραπέμπουν...

Μου τη δίνει που δεν καταφέρνουμε να βάλουμε μια τάξη σε όλο αυτό το χάος!
Έχουμε μια τόσο όμορφη χώρα, με ΤΙΣ δυνατότητες και αντί να είμαστε οι πρώτοι του χωριού, είμαστε οι τελευταίοι...

Θυμάμαι πριν λίγους μήνες ήρθε ένα γράμμα για τον άντρα μου και όταν τον ρώτησα τι είναι μου είπε ότι ήταν από τον δήμο. Του υπενθύμιζαν ότι σε 3 μήνες λήγει το διαβατήριο του για να μη βρεθεί προ εκπλήξεως..... ? ! ? Ορίστε;
Ποιο πολιτισμικό σοκ μου λες εσύ... κι αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα από τα άπειρα που μπορώ να σας διηγηθώ.

Θέλω να ονειρεύομαι ότι μια μέρα θα παίρνω το αεροπλάνο και θα φτάνω στην καλύτερη χώρα του κόσμου.
Τη δική μου. Έτσι όπως θα την έχουμε φτιάξει τότε, σε πολλά-πολλά χρόνια.
Θέλω να ελπίζω ότι όταν με ρωτάνε από που είμαι θα λέω "Από την Ελλάδα" και θα νιώθω ξανά περήφανη.
Γιατί τώρα πια δεν νιώθω...


''Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. 
Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις''.
Οδυσσέας Ελύτης