Τι ανάγκη έχετε εσείς;

"Τι ανάγκη έχετε εσείς, μια χαρά είστε εκεί πάνω"...

Πόσες, πείτε μου ΠΟΣΕΣ φορές έχετε ακούσει από φίλους και συγγενείς σας πίσω στην Ελλάδα αυτή τη φράση. Πόσες Χριστουγεννιάτικες κουβέντες κατέληξαν και φέτος σε αυτό το καταπληκτικό συμπέρασμα.
Δεν ξέρω αν σας κάνει έξαλλες. Εμένα πολύ...

Λοιπόν, για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους...

Έχεις πολύ δίκιο φίλε, γιατί εδώ έχει περισσότερες ευκαιρίες για καριέρα, και δουλειές που κερδίζεις με την αξία σου και αμείβεσαι ανάλογα και πάντα στην ώρα σου.
Έχεις δίκιο γιατί έχει υπέροχα σχολεία, και δρόμους χωρίς λακκούβες, και αστυνόμευση, και πολλά πολλά άλλα καλά.

Αλλά καλέ μου φίλε,
να ήξερες πόσα από αυτά θα χαλάλιζα για ένα καθιερωμένο (για εσένα) Κυριακάτικο γεύμα με την οικογένειά μου.
Για να ήταν κάποιος δίπλα μου όταν χρειάστηκε να πάω μόνη μου βράδυ στα επείγοντα και ο άντρας μου έμεινε σπίτι με τα μωρά.
Για όλες τις φορές που έπρεπε να βρω τις κατάλληλες λέξεις σε μια ξένη γλώσσα για να συνεννοηθώ για τα βασικά. Για όσα εσύ κάνεις σχεδόν αυτόματα.
Για όλες τις στιγμές που χάνω με αγαπημένους, και όλες τις αναμνήσεις και τα συναισθηματικά δεσίματα που χάνουν κατ' επέκταση και τα παιδιά μου.
Ξέρεις τι είναι να μπαίνεις στο αεροπλάνο κάθε φορά έχοντας αποχαιρετίσει τον άρρωστο γονιό σου και μη ξέροντας αν θα τον ξαναδείς;
Ξέρεις πως είναι να είσαι άρρωστος στο κρεβάτι, να έχεις παιδιά να φροντίσεις και να μην υπάρχει κανείς για βοήθεια;
Να πρέπει να τα ξαναμάθεις όλα από την αρχή... μια πόλη, μια γλώσσα, να κάνεις φίλους, να βρεις σχολεία και γιατρούς, να βρεις σπίτι, δουλειά...

Ξέρω πως η οικονομική ασφάλεια είναι ΠΟΛΥ βασική. Αλλά δεν είναι το παν.
Και αν στην τελική σου φαίνομαι πολύ τυχερή που είμαι εδώ, καβάλα ένα αεροπλάνο κι έλα. Δεν είναι κλειστά τα σύνορα, ξέρεις...
Από τον καναπέ μας μπορούμε να λέμε πολλά... Καλό θα είναι να τα σκεφτόμαστε όμως πρώτα λίγο βαθύτερα.