Φέτος το καλοκαίρι έχω αποκτήσει ένα νέο χόμπι.
Ένα καινούργιο σπορ, με τίτλο "καθαρίζοντας την παραλία"...
Μαζί με όλα όσα κουβαλάω για τα κορίτσια, πετσέτες, αντηλιακά, κουβαδάκια, σκατουλάκια, παίρνω μαζί μου και μια πλαστική σακούλα και όσο τα κορίτσια παίζουν στην άμμο, εγώ μαζεύω τα σκουπίδια σε μια μικρή ακτίνα γύρω μας.
Πραγματικά, το τι έχω βρει δε λέγεται!!
Δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιοι άνθρωποι αφήνουν τόσα σκουπίδια πίσω τους, χωρίς καμία τύψη.
Φταίει σίγουρα και το γεγονός ότι σε τεράστιο μήκος της παραλίας δεν υπάρχει ούτε μισός κάδος απορριμάτων... Αλλά και πάλι, πάρτα μαζί σου και πέταξε τα με την πρώτη ευκαιρία.
Σήμερα, μάλιστα, χάρηκα πολύ γιατί για πρώτη φορά η Νικόλ & η ανιψιά μου, σταμάτησαν τις βουτιές τους και ήρθαν να με βοηθήσουν. Και όση ώρα μαζεύαμε τους εξηγούσα πόσα χρόνια χρειάζεται η φύση για να 'απελευθερωθεί' από όλα αυτά με τα οποία τη φορτώνουμε. Χάρηκα, γιατί είμαι σίγουρη ότι όταν από μικρός μαθαίνεις να σέβεσαι το χώρο γύρω σου, θα συνεχίσεις και ως ενήλικας.
Φυσικά, οι λοιποί λουόμενοι μας κοιτούσαν σαν σπάνια πουλιά του δάσους.
Άκουσα μάλιστα και τη φοβερή ερώτηση, αν με έχει διορίσει ο δήμος...
Ναι ρε μεγάλη και έβαλα το μπικίνι, πήρα και τα παιδιά μου μαζί και ήρθα να μαζέψω τις γόπες σου...
ή το σχόλιο μιας οικογενειακής φίλης τις προάλλες "Κι εδώ να μαζέψεις κορίτσι μου, πιο κάτω έχει άλλα τόσα".
Αλήθεια, πείτε μου ότι δεν σκέφτεστε έτσι οι περισσότεροι... πλιζ!!!
Και σας ζητώ όχι μόνο να μην πετάτε σκουπίδια, αλλά να μαζέψετε και όσα μπορείτε.
Ας κάνουμε τον κόσμο μας λίγο καλύτερο... Τουλάχιστον όσο μπορούμε...
Ένα καινούργιο σπορ, με τίτλο "καθαρίζοντας την παραλία"...
Μαζί με όλα όσα κουβαλάω για τα κορίτσια, πετσέτες, αντηλιακά, κουβαδάκια, σκατουλάκια, παίρνω μαζί μου και μια πλαστική σακούλα και όσο τα κορίτσια παίζουν στην άμμο, εγώ μαζεύω τα σκουπίδια σε μια μικρή ακτίνα γύρω μας.
Πραγματικά, το τι έχω βρει δε λέγεται!!
Δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιοι άνθρωποι αφήνουν τόσα σκουπίδια πίσω τους, χωρίς καμία τύψη.
Φταίει σίγουρα και το γεγονός ότι σε τεράστιο μήκος της παραλίας δεν υπάρχει ούτε μισός κάδος απορριμάτων... Αλλά και πάλι, πάρτα μαζί σου και πέταξε τα με την πρώτη ευκαιρία.
Σήμερα, μάλιστα, χάρηκα πολύ γιατί για πρώτη φορά η Νικόλ & η ανιψιά μου, σταμάτησαν τις βουτιές τους και ήρθαν να με βοηθήσουν. Και όση ώρα μαζεύαμε τους εξηγούσα πόσα χρόνια χρειάζεται η φύση για να 'απελευθερωθεί' από όλα αυτά με τα οποία τη φορτώνουμε. Χάρηκα, γιατί είμαι σίγουρη ότι όταν από μικρός μαθαίνεις να σέβεσαι το χώρο γύρω σου, θα συνεχίσεις και ως ενήλικας.
Φυσικά, οι λοιποί λουόμενοι μας κοιτούσαν σαν σπάνια πουλιά του δάσους.
Άκουσα μάλιστα και τη φοβερή ερώτηση, αν με έχει διορίσει ο δήμος...
Ναι ρε μεγάλη και έβαλα το μπικίνι, πήρα και τα παιδιά μου μαζί και ήρθα να μαζέψω τις γόπες σου...
ή το σχόλιο μιας οικογενειακής φίλης τις προάλλες "Κι εδώ να μαζέψεις κορίτσι μου, πιο κάτω έχει άλλα τόσα".
Αλήθεια, πείτε μου ότι δεν σκέφτεστε έτσι οι περισσότεροι... πλιζ!!!
Και σας ζητώ όχι μόνο να μην πετάτε σκουπίδια, αλλά να μαζέψετε και όσα μπορείτε.
Ας κάνουμε τον κόσμο μας λίγο καλύτερο... Τουλάχιστον όσο μπορούμε...
31-07-2019 Χαλκιδική |
Δημοσίευση σχολίου