Φέτος έκλεισα τα 40.
40 χρόνια δεν νήστεψα ποτέ, πέραν της Μεγάλης Εβδομάδας.
Συνήθως μόνο από κρέας, μερικές φορές και από το γάλα στον καφέ (!)
Αυτήν την Καθαρά Δευτέρα όμως, μου καρφώθηκε η ιδέα να νηστέψω για 40 μέρες.
Κανονικά!
Αλλά επειδή το "κανονικά" & εγώ είμαστε γενικά μαλωμένοι, κάθισα και σκέφτηκα τι θα ήταν πραγματική νηστεία για εμένα. Να μη φάω κρέας, λάδι κτλ ok δε μου φαινόταν και κάτι φοβερό. Ήθελα πραγματικό challenge...
Και το πιο "μεγάλο challenge" για εμένα θα ήταν, τι άλλο; ...η σοκολάτα!
Κι επειδή ήθελα να το τερματίσω, αποφάσισα να νηστέψω από ΟΛΑ τα γλυκά! 😲
Κάποιοι ίσως θα σκεφτείτε "σιγά το πράγμα", αλλά αυτό θα συμβεί μόνο αν δεν είστε τύποι του γλυκού.
Αυτοί που με ξέρουν πάντως, έμειναν με το στόμα ανοιχτό!
Εγώ χωρίς γλυκό για 40 μέρες; Ο Δαμιανός απλά γέλασε, η μαμά μου δεν το πίστεψε και η Νικόλ απεφάνθη "ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ".
Αν ανοίξετε ένα προχώ λεξικό, δίπλα στη λέξη σοκολάτα θα βρείτε μια φωτογραφία με κόκκους κακάο & μία με τη φάτσα μου.
Δεν περνάει μέρα γενικώς που δε θα φάω γλυκό.
Αυτό όμως ήθελα! Κάτι που θα είναι too much για μένα! Και ξεκίνησα...
Οι πρώτες μέρες ήταν παραδόξως πολύ εύκολες, το είχα πάρει απόφαση και ούτε το σκεφτόμουν. Μετά την πρώτη εβδομάδα όμως άρχισε να μου λείπει. Κι εκεί γύρω στην 20η μέρα νόμιζα πως θα λιποθυμήσω από υπογλυκαιμικό σοκ...
Το είχα θέσει όμως σαν προσωπικό στόχο και δε μάσησα!! Η Νικόλ δε, ήταν ιδιαιτέρως περήφανη, και όλο με ρωτούσε "Μαμά, δε θες γλυκό;" "Φυσικά και θέλω" της απαντούσα, "αλλά αυτό είναι το νόημα" της εξηγούσα κι εκείνη με θαύμαζε λες και είχα ανεβεί στο Έβερεστ.
Και αισίως πέρασαν οι 40 μέρες, κι ενώ όλοι περίμεναν με αγωνία να φάνε το (έρμο) κατσικάκι που στριφογυρνούσε στη σούβλα, εγώ ονειρευόμουν σοκολάτες και πουτίγκες και τσιζ κεικ!!
Και ήρθε η στιγμή... που περίμενα με αγωνία... κι ένα παγωμένο πουράκι προσγειώθηκε στο στόμα μου. Εννοείται το κατάπια σχεδόν αμάσητο!! 😂😂😂 Και υπήρξε και συνέχεια...
Αυτά λοιπόν, αγαπητοί μου, για σήμερα σχετικά με τις προσωπικές μου επιτυχίες!
Σας φιλώ 💖
40 χρόνια δεν νήστεψα ποτέ, πέραν της Μεγάλης Εβδομάδας.
Συνήθως μόνο από κρέας, μερικές φορές και από το γάλα στον καφέ (!)
Αυτήν την Καθαρά Δευτέρα όμως, μου καρφώθηκε η ιδέα να νηστέψω για 40 μέρες.
Κανονικά!
Αλλά επειδή το "κανονικά" & εγώ είμαστε γενικά μαλωμένοι, κάθισα και σκέφτηκα τι θα ήταν πραγματική νηστεία για εμένα. Να μη φάω κρέας, λάδι κτλ ok δε μου φαινόταν και κάτι φοβερό. Ήθελα πραγματικό challenge...
Και το πιο "μεγάλο challenge" για εμένα θα ήταν, τι άλλο; ...η σοκολάτα!
Κι επειδή ήθελα να το τερματίσω, αποφάσισα να νηστέψω από ΟΛΑ τα γλυκά! 😲
Κάποιοι ίσως θα σκεφτείτε "σιγά το πράγμα", αλλά αυτό θα συμβεί μόνο αν δεν είστε τύποι του γλυκού.
Αυτοί που με ξέρουν πάντως, έμειναν με το στόμα ανοιχτό!
Εγώ χωρίς γλυκό για 40 μέρες; Ο Δαμιανός απλά γέλασε, η μαμά μου δεν το πίστεψε και η Νικόλ απεφάνθη "ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ".
Αν ανοίξετε ένα προχώ λεξικό, δίπλα στη λέξη σοκολάτα θα βρείτε μια φωτογραφία με κόκκους κακάο & μία με τη φάτσα μου.
Δεν περνάει μέρα γενικώς που δε θα φάω γλυκό.
Αυτό όμως ήθελα! Κάτι που θα είναι too much για μένα! Και ξεκίνησα...
Οι πρώτες μέρες ήταν παραδόξως πολύ εύκολες, το είχα πάρει απόφαση και ούτε το σκεφτόμουν. Μετά την πρώτη εβδομάδα όμως άρχισε να μου λείπει. Κι εκεί γύρω στην 20η μέρα νόμιζα πως θα λιποθυμήσω από υπογλυκαιμικό σοκ...
Το είχα θέσει όμως σαν προσωπικό στόχο και δε μάσησα!! Η Νικόλ δε, ήταν ιδιαιτέρως περήφανη, και όλο με ρωτούσε "Μαμά, δε θες γλυκό;" "Φυσικά και θέλω" της απαντούσα, "αλλά αυτό είναι το νόημα" της εξηγούσα κι εκείνη με θαύμαζε λες και είχα ανεβεί στο Έβερεστ.
Και αισίως πέρασαν οι 40 μέρες, κι ενώ όλοι περίμεναν με αγωνία να φάνε το (έρμο) κατσικάκι που στριφογυρνούσε στη σούβλα, εγώ ονειρευόμουν σοκολάτες και πουτίγκες και τσιζ κεικ!!
Και ήρθε η στιγμή... που περίμενα με αγωνία... κι ένα παγωμένο πουράκι προσγειώθηκε στο στόμα μου. Εννοείται το κατάπια σχεδόν αμάσητο!! 😂😂😂 Και υπήρξε και συνέχεια...
Αυτά λοιπόν, αγαπητοί μου, για σήμερα σχετικά με τις προσωπικές μου επιτυχίες!
Σας φιλώ 💖
Δημοσίευση σχολίου